pomocnik

pomocnik I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIa, lm M. pomocnikicy {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ten, kto wspiera kogoś w czymś, pomaga przy czymś, stara się komuś ulżyć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Skończył szybko, bo znalazł się pomocnik. Babcia ma we wnuku pomocnika. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'funkcja i etat pracownika pomagającego fachowcowi, pomoc wyspecjalizowana; też: osoba zatrudniona na takim etacie, mająca takie zadania': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pomocnik maszynisty, dźwigowego. Pracować jako pomocnik. Zatrudnić murarza i pomocników. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w niektórych grach zespołowych: zawodnik występujący w pomocy – formacji wspomagającej obronę i atak': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obrona grała dobrze, ale pomocnicy zawiedli. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}pomocnik II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -a, rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'mebel spełniający funkcje dodatkowe, uzupełniające w wyposażeniu; przystawka': {{/stl_7}}{{stl_10}}Między regałami postawili pomocnik. {{/stl_10}}